မုဒိတာစမ္းရီအုိင္ .....အခန္း(၆)

( သမီးေခ်ကိုရြက္လုိ႔ စင္ထက္ကိုတက္လာေရ.....။ ထုိ...ေဒ ေမာ္ၾကည့္ဗ်ာလ္ တစ္ေယာက္တည္း ေျပာ )

“ အိမ္း....အိမ္ကေတာ့ ေကာင္း အႀကီးရာမနားေယ။ ပ်ဳိင္စီပ်ဳိင္ေထာင္။ သံျဖဴလည္း မုိးလို႔။ ဟိန္း နိန္ယင့္ေထာ။ ငါ မေရာက္ေစာ္ ႏွစ္တစ္ဆယ္ေက်ာ္အတြင္းမွာ ေဒအေကာင္႐ုိ႕ ေကာင္းခ်မ္းသာလားေစာ္မနား။ ေယာကၡမတိဘားကလည္း အမြီတိရထားလိုက္ေတမနား။ ”

. ( ေျပာနိန္ဇုိင္မွာ မပုစိန္ တက္လာ။ ေယာကၹသည္ကို ျမင္ )
“ ေယာ္......ေယာကၹ။ ဇာက လာလဲ ”
“ ေအး....ရြာကလာေစာ္ကား ”
“ ေအာ္...ဟုတ္လား။ အကၽြန္ေယာကၹညီကို ေခၚလုိက္ေမကား။ အဖသည္....”

( စင္ေအာက္က ထူး )

“ ေဟး...”
“ ေဒမွာ ေယာကၹ႐ုိ႕ေရာက္နိန္ေရေထာ။ ပါလတ္ခ်။ ”
“ ေအးေးအး ”

( စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုကိုင္လုိ႔ ထြက္ပါလတ္။ စာဖတ္နိန္ခေရပံုေပါက္ေအာင္ မ်က္မွန္လည္း တပ္ထား။ ”

“ ေယာ္....အစ္ကိုႀကီး။ ဇာကလာလဲ ”
“ ေအးေဝး......ရြာကလာေစာ္ကား ”
“ သမီေခ်ရာပါေရ။ သားေခ်တိမပါလား ”
“ မယူခဗ်ာလ္ေဝး....။ အိမ္မွာ အခင္ထြီးနန္႔ ထားပခယင့္ ”
“ ေအာ္......ယေက အခင္ထြီးတစ္ေယာက္ကား နိန္ေကာင္းမနား။ ”
“ ေအး။ ေကာင္းေရ။ မင္း႐ုိ႕ဝါ.......က်န္းမာကတ္ေတမနား။ ”
“ ေအးအစ္ကိုႀကီး။ နိန္ေကာင္းကတ္ယင့္ကား။ ”
“ ယေက မင္းသားေခ်တိဝါ.......။ ဇာႏွစ္တန္းေရာက္ကတ္ယာလဲ။ ”
“ တစ္ေယာက္က (၁ဝ)တန္း၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က (၈)တန္း။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကုိ စစ္ေတြက နာမည္ႀကီး ေဘာ္ဒါေဆာင္တစ္ခုမွာ ထားပစ္ခီယင့္ေယ။ ”
“ ေကာင္းေရေဝး။ ေကာင္းေရ။ ”
“ မရီးတစ္ေယာက္ ရီပူေလာင္ေစာ္သတင္းကိုေတာ့ ၾကားယင့္။ သတင္းမီးေဇာင္လုိ႔လည္း မအား။ အလုပ္တိက ႐ႈပ္နိန္ေရ။ ”
“ ရေရေဝ.......မင္းမရီးလည္း ေဒဂုေတာ့ သက္သာနိန္ဗ်ာလ္ကာေယ....”
“ အင္း.......ေကာင္းေရ။ ေကာင္းေရ။ ”

(သမီးေခ်ကိုနမ္းဗ်ာလ္ ေျပာ )

“ အေဝး....ငါ.......မင္း႐ုိ႕ဘားက အကူအညီတစ္ခုေလာက္ေတာင္းခ်င္ေရ...”
“ ဇာေလအစ္ကိုႀကီး ”
“ ငါ....ေဒဂု သားေခ်တိကုိ ေက်ာင္းထားပီးဖို႔နန္႔ စာအုပ္စာတမ္းတိဝယ္ပီးဖို႔ ဖဲသာစေက လိုနိန္ေရ။ ယင္းတြက္နန္႔ မင္း႐ုိ႕ ငါ့ကို ဖဲသာ ႏွစ္ေသာင္းေလာက္ တစ္ေခါက္ေခ်ခ်ီးေဝး။ ငါ့မွာလည္း ေကာင္းအခက္အခဲျဖစ္နိန္လို႔ရာ....”

( လင္မယားႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာကိုတစ္ေယာက္ ၾကည့္လိုက္ကတ္။ မ်က္ႏွာတိ ခ်က္ခ်င္းပ်က္လားေရ။ )

“ ေကာင္းဂြက်ေရမနားေယအစ္ကိုႀကီး....။ ”
“ အဆင္မေျပႏိုင္လားေဝး......”
“ ေအး....အစ္ကိုႀကီးလုိနိန္ေရ ဖဲသာ ကၽြန္ေတာ္႐ုိ႕မွာ ေဒဂု မဟိသိကာ....။ ဖုန္းခသြင္းခီေစာ္မွာ ဝင္ပါလားေရေထာ....”
“ တစ္ေခါက္ၾဟာႀကံပီးဖိေဝ.....မင္းကိုအားကိုးလုိ႔ လာေစာ္ကား။ ”
“ ဇာက ၾဟာခီရဖို႔လဲခ်င့္။ ျဖစ္ႏိုင္ဖုိ႔ဆိုေက အရာတစ္ေယာက္ကရာ ခ်ီးခီဖိအစ္ကုိႀကီး။ ”

( ေျပာနိန္ဇိုင္မွာ အနားမွာ ဟိေရ ဖုန္းျမည္လာ။ မပုစိန္ ဖုန္းေျပာ )

“ ဟဲလို....သားႀကီးလား။ ေအး...ေမေမေျပာနိန္ေစာ္။ အင္း။ ေျပာ။ သူငယ္ခ်င္းတိနန္႔ Picnicလားကတ္ဖုိ႔။ ဖဲသာ (၅)ေသာင္းလိုနိန္လား။ ေအးေအး။ အယင္ထည့္ပီးလိုက္ေမ။ စိတ္ခ်လီဖိနန္း။ ”
“ သားႀကီး႐ုိ႕ဘားကလားေဟး....”
“ ေအး...ဟုတ္ေတ။ သားႀကီး႐ုိ႕မွာ သူငယ္ခ်င္းတိနန္႔ Picnic လားကတ္ဖုိ႔ ဖဲသာ (၅)ေသာင္းလုိနိန္ေရဆုိဝါ.......။ အယင္စေက ထည့္လုိက္လတ္။ ”
“ ေအးေအး။ ထည့္လိုက္ရဖုိ႔နန္းရာ။ အရာ....ေနာက္က်ေက သားေခ်တိ မာန္ပါလီကတ္ဖုိ႔ေယ...”

( အစ္ကိုက ေျပာ )

“ အေဝး...ယေက အစ္ကိုႀကီးျပန္လုိက္ဖုိ႔ဗ်ာလ္.....”
“ ေအးေအး။ ”

( အစ္ကိုသည္ မ်က္ႏွာငယ္ငယ္နန္႔ ဆင္းလားလီ )
“ ယေကအဖသည္....သားေခ်႐ို႕အတြက္ဖဲသာကို အံဆြဲထဲက ယူပို႔လိုက္ဖို႔ေဒ....”
“ ေအး....ယင္းမက ယူလုိက္ဖိ ”
“ ေနာက္မက်ခင္ ပို႔ပစ္ခီေမခ်.....”
“ အင္းအင္း ”

( မယားဆင္းလား။ လင္တစ္ေယာက္တည္းေျပာက်န္ )

“ ဟင္း....အစ္ကိုႀကီး......အစ္ကိုႀကီး.....။ ဖဲသာပီးဖို႔ကားမလာ။ ခ်ီးဖုိ႔ရာလာေရ။ ဇာဖု႔ိခ်ီးဖို႔လဲ။ မခ်ီး။ ယံုရဖုိ႔ေစာ္မဟုတ္။ ေဒေလာကမွာ ဖဲသာနန္႔ ပတ္သက္လာေက တစ္ေယာက္ကိုလည္း မယံု။ ခ်ီးလိုက္ေက ေက်းဇူးတင္ေတာ့ ခံရဖုိ႔။ ယင္းေက်းဇူးကို ဇာလုပ္ဖုိ႔လဲ။ ခ်က္စားလို႔ရေစာ္လည္း မဟုတ္။ အလကား ေက်းဇူး။ တစ္ေယာက္ကိုလည္း ေစတနာ၊ ေမတၱာထားေစာ္မေကာင္း။ ကိုယ့္ေစာ္နန္႔ကိုယ္ နိန္ဖုိ႔။ ကိုယ္႐ုိ႕မွာ ခ်ခ်မ္းသသာနန္႔ အေၾကာင့္မၾကနိန္ႏုိင္ေက ၿဗီးယာ။ တစ္ေယာက္ကိုလည္း အေရးစိုက္စရာမလုိ.....”

( ေျပာၿဗီး ဆင္းလား )

........
•*♥*• မာန္ယုေက်ာ္ ( ေရႊဝေျမ ) •*♥*•
.

...။...။...တင္ျပသူ...။လျခမ္းျမီ ...စာတင္ခ်ိန္။...။..28.9.10...။...လျခမ္းျပီး...။... ပင္မစာမ်က္ႏွာ, ဝတၳဳ, အဆိုးအမိန္းမ်ား . ။...အားပီးလာဂါတ္ေရ စာဖတ္ပရိတ္မွားမွ ေဒဘေလာ့ဂ္နန္႔ပတ္သတ္ျပီး အႀကံမ်ားပီးလိုပါက arakankotawchay@gmail.com မွ အျမဲတမ္း ႀကိဳဆိုနီပါသည္။ စာဖတ္ပရိတ္သတ္မ်ားအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္လွ်က္ ...။