ရန္ကုန္က ရခိုင္သမေခ်တစ္ေယာက္ပါးသို႕
အသားတပြာ အရိုးတစ္ေခ်ုာင္း
ငါ့ပိုင္၄င္း သူ႕သ႑ာန္ေခ်
သံုးလက္မရွည္ ေဒါက္ဖနပ္နန္႔
ဝတ္လိုက္ေတဝတ္ ဒူးေလာက္က်ပနာ
ဆန္ပင္ကတစ္မ်ိဳး စတိုင္ကခတ္ဆန္ဆန္
ရခိုင္ထဗိန္ေခ် ဝတ္ဖူးလားမသိ
ျမင္သူေငးေမာေအာင္ လမ္းေလွ်ာက္ျပတတ္စြာ
ခံစားရသူက ငါ
ရင္ဝကို လိူင္းလံုးႀကီးတိုက္ခိုက္ပနာ ။.
ႀကည့္မဝ ခ်စ္မဝ
စိုင္းစားဗ်ာလ္ တမ္းတလို႔လည္းမရ
ရန္ကုန္က ငါ့အသက္ျဂဳတ္ေခ် ။
ဇာနိန္႔ဇာခါ ငါရင္ဖြင့္ရဖို႔လဲ
တူလို႔လား တန္လို႔လား
ေျပာဖို႔စြာေႀကာက္လို႔
ေလးပါးေမာက္ခံစားရေရ အခ်စ္မ်ိဳး
ထင္းမီးက်ီးခဲ့ ျပာထဲမွာရဲနိန္ေရပိုင္
ႏွလံုးသားတဝိုင္း အပႈတိဝိုင္းပနာ
မီးပိုင္ခံစားနိန္ရသူက ငါ
သဲျခီးေပ်ာက္ပနာ ။
တခ်က္ျပကာလ အလင္းတန္ပစၥကၡ
ျဗဳန္းခနည္း ျမင္လိုက္ရစြာနန္႔
လွပနိန္ေရ လမင္းေအာက္မွာ
အီးျမေရလီးညွင္း တိုက္ခိုက္ေက့ေလ့
အသဲတိကွၽႊမ္းေလာက္ပနာ
အပူဓါတ္စဲြကပ္လားသူက ငါ့ ။
ဘုရားဘုရား
AMPက ငါ့အသက္ျဂဳတ္ေခ်
ရန္ကုန္မွာ ေစတနာ့ဝမ္ထမ္းလုပ္နိန္ဆိုကာ
ကမၻာတလႊား အေျပာင္းအျပင္လိုက္ပါရစီ
သူအနားက တဖဝါးမကြာဘဲ
အသက္ပီးကာကြယ္ရပိုက္စီ
သူကိုႀကည့္ရေကက်ီ
သူကို္ခ်စ္ရေကက်ီ။.